Tuinman Dré vertelt: Lente - uitgeschreven tekst

Dré: "Mijn heerlijke luistervolkje, wat ben ik blij dat jullie er weer bij zijn. Het volgende verhaal dat ik jullie graag vertel, is namelijk een heel bijzonder verhaal. Een verhaal zo zoet als honing. Op deze plek wil ik jullie immers graag wat meer vertellen over het leven van de honingbijen. Deze heerlijke kriebelbeestjes doen iets wat de meeste insecten niet doen. Ze leven samen, in groep. Terwijl het grootste deel van de bijen allen leeft, vormen de zeer sociale honingbijen een kolonie. Dat is eigenlijk de familie waarin ze samenleven."

Jean: (buiten adem) "Dré, Dré… je bent toch nog niet begonnen zonder mij? Ben ik nog op tijd?"

Dré: "Op tijd zou ik niet durven zeggen. We waren net begonnen met het verhaal."

Jean: "Oei! Er is toch nog tijd voor mijn gedichtje?"

Dré: "Tja… ik was wel al aan het vertellen."

Jean: "Kom op patron. Het is maar een kort gedichtje."

Dré: Over de honingbijen?"

Jean: "Tja… over de imker en zijn honing ja…"

Dré: "Voor een keertje dan. Steek maar van wal met je gedicht!"

Jean: "Dikke merci patron. Hier gaan we… (kucht). Er was eens een imker uit Leuven. Hij dronk vaak zijn thee in de keuken. Met honing erbij. Smaakte dat reuzefijn. De zoete drank gaf de man al eens vleugels"

Dré: "Prachtig, zo kunnen we naadloos weer naar mijn verhaal over de honingbijen. In de bijenkolonie draait alles om de koningin. Zij is de moeder van alle aanwezige bijen en bekommert zich in haar eentje over het nageslacht."

Jean: "En ze draagt een kroontje en een prachtige geel-zwart gestreepte baljurk."

Dré: "Neen, dat doet ze niet. Al verdient ze wel een kroontje. Vijf jaar na elkaar legt ze immers tot 2000 eitjes per dag, een hele zomer lang."

Jean: "Zoveel? Daar kan je serieus wat omeletten en pannenkoeken van bakken. De max!"

Dré: "Meneer Kickx, zou je eens willen ophouden mijn verhaal te onderbreken met die nonsens van jou. Ik probeer de mensen hier iets bij te brengen."

Jean: " ’t Is al goed. Ik probeer er alleen maar voor te zorgen dat je verhaal niet te saai wordt! Niet komen klagen als straks iedereen in slaap ligt he…"

Dré: "Bon… terug naar de bijenkolonie. De vrouwtjes worden werksters genoemd en de mannetjes darren. Net als mijn vriend Jean Kickx hier, zijn die darren nogal aan de luie kant. Ze laten zich zelfs voeden door de werksters. Hun enige taak binnen de kolonie is de bevruchting van de koningin."

"Tijdens haar zogenaamde bruidsvlucht paart de koningin met meer dan 20 darren. Dat doet ze maar een keer in haar leven. Vervolgens kan ze het geslacht van haar nakomelingen kiezen. Uit een bevrucht eitje komt een wijfjesbij, uit een onbevrucht eitje een mannetjesbij."

Jean: (fluit tussen zijn tanden) "Eén bruidsvlucht en wel twintig darren. Die weet van wanten!"

Dré: "Hadden wij niet afgesproken dat ik het verhaal vertel en jij je mond houdt?"

Jean: "Het is sterker dan mezelf. Maar ik beloof het. Vanaf nu zwijg ik als een Tibetaanse monnik."

Dré: "Ik reken erop."

"Om de winter te overleven, zorgen de bijen voor een wintervoorraad. Ze verzamelen nectar. Die zetten ze om in honing. Die honing slaan ze op in verzegelde cellen. De mensen halen deze honing uit het nest. Dat is de honing die je in de winkel kan kopen."

"Een kolonie zonder eten is echter gedoemd om uit te sterven. Daarom geven imkers tegen de winter suikerwater of suikerdeeg aan de bijen."

Jean: "Okay, stop!"

"Nu moet ik echt wel tussenkomen."

"Hoor je dat ook? Dat zijn de mensen die staan te gapen. Je kan dat verhaal toch op zijn minst een beetje spannend maken."

Dré: "Spannend? Ik vertel een verhaal over honingbijen. Dat is hier geen verlag van een voetbalwedstrijd hé."

"Dat kan je niet spannend maken."

Jean: "Tuurlijk wel."

Dré: "Oké dan, ga je gang. Ik ben nieuwsgierig…"

Jean: "Met plezier. (kucht) Hier gaan we dan.

"Dames en heren, jongens, meisjes, huisdieren en gevogelte. Houd u vast aan uw sokken. Want het verhaal dat ik u ga vertellen zal u met verstomming slaan. Het zal uw tenen doen krullen en uw verstand doen smullen. Dit is het wonderbaarlijke, formidastische, luistertastische verhaal van… het datingbureau voor bijen!"

"Dat de bijenkoninginnen paren met wel twintig darren, dat is natuurlijk leuk voor die koninginnen."

Koningin: "Ja hoor, dat kan jij wel zeggen. Ik word helemaal gek van al die darren die vechten om mijn aandacht."

Jean: "Ha, daar zal de koningin hebben. Welkom mevrouw de bijenkoningin."

Koningin: "Dank u. De imker is niet zo blij dat ik zelf darren uitkies om te paren tijdens mijn bruidsvlucht. Hij zou het liever anders zien."

Jean: "Dat klopt. Als de koningin zomaar met eender welke dar in de vrije natuur aanpapt

"nemen haar nakomelingen ook eigenschappen van die dar over. Zo gebeurt het dat sommige volkeren ziektes krijgen of agressief verdrag gaan vertonen."

"Dat is natuurlijk niet handig als de imker honing uit de raten wil halen."

"Niemand zit erop te wachten om gestoken worden door de halve bijenkolonie. Gelukkig bedachten enkele slimmeriken daar een goede oplossing voor."

Koningin: "(enthousiast) Ja, een heus datingbureau voor bijenkoninginnen. Zzzzzo spannend! Ik kan niet wachten om mijn prins in gestreepte pyjama te ontmoeten.

Jean: "En dus worden de bijenkoninginnen op reis gestuurd naar eilanden in de Waddenzee om hun ideale paringspartner te ontmoeten."

Koningin: "Oh, zo leuk. Ik pak direct mijn valiezzzzen."

Jean: "Deze afgelegen eilanden in de Duitse en Nederlandse Waddenzee zijn perfect om er paringsstations te installeren. Er leven immers geen vreemde darren. Bovendien liggen ze niet in het bereik van darren die op het vasteland leven."

Koningin: "En ook ik kan er tijdens mijn bruidsvlucht niet afdwalen."

Jean: "Op het eiland leeft slechts 1 soort darren, door imkers geselecteerd. Deze soort is super gezond en zachtaardig."

Koningin: "De eigenschappen die elke koningin in een dar zoekt. Het is werkelijk een droom!"

Jean: "Als de bruidsvlucht over het eiland erop zit, keert de bevruchte koningin terug naar huis."

Koningin: "Ja, aan alle mooie liedjes komt een eind. Je zzzzou trouwens denken dat een koningin als ik eerste klasse reist. Maar niets is minder waar, ik word gewoon op de post gedaan. Als een ordinaire brief."

Jean: "Eenmaal thuis legt de koningin haar bevruchte eitjes en leeft in vrede tussen haar gezonde en zachtaardige nakomelingen. Haar grote datingavontuur zit erop."

Koningin: "Tja, gelukkig heb ik altijd nog de herinneringen aan mijn droomprins."

Jean: "Tot zo ver het verhaal van het datingbureau voor bijen. Hopelijk hebben jullie ervan genoten en is er niemand in slaap gevallen!"

Dré: "Neen Jean, dat heb je prachtig verteld. Ik was helemaal mee. Graag nog een applaus voor meneer Kickx beste mensen…"

"Ik hoop jullie alvast weer te zien bij een volgend verhaal, over een ander seizoen. Niet twijfelen… doen!"