Abdij Keizersberg tijdens Open Monumentendag

Achtergrondinfo

Van benedictijnenabdij tot bruisende ontmoetingsplaats

Op een groene heuvel net buiten het historische centrum van Leuven, ligt de Abdij van Keizersberg. Het indrukwekkende neoromaanse gebouw werd in de 19e eeuw opgetrokken als studiehuis voor de monniken van de abdij van Maredsous. In de eerste helft van de 20e eeuw beleefde de abdij haar hoogdagen. Er verbleven toen zo'n vijftig benedictijnen. Naast hun vaste bidmomenten en eucharistievieringen, organiseerden ze congressen, schreven ze spirituele boeken en werkten ze op het land en in de tuin. De voorbije jaren nam hun aantal sterk af, en vorig jaar werd de gemeenschap ontbonden.

Middeleeuws machtscentrum

Voor de abdij werd gebouwd, stond op dezelfde plek een burcht en later een kasteel. Eeuwenlang woonden er machtige graven, hertogen en keizers – vandaar de naam. Vanaf de 17e eeuw raakte de burcht in verval. Keizer Jozef II besliste er in 1782 dan ook de sloophamer in te zetten. Het enige dat overbleef: een stuk van de oude omwalling in ijzerzandsteen en een 36 meter diepe waterput. Die staan er ook nu nog.

Sinds 1904 staat er een opvallend, 10 meter hoog Mariabeeld. Het kijkt uit over Leuven, en sommigen geloven dat het beschermende krachten heeft.

Oude spirit, nieuwe functie

Vandaag blijft de spirit van de oude abdij voelbaar, al is het gebruik ervan veranderd. Sinds 2020 is het complex namelijk in handen van Labora, en draait het hier vooral om studeren, creativiteit en ontmoeting. Je vindt er bijvoorbeeld een zeventigtal studentenkamers, ateliers van artiesten, lokalen voor co-working en vergader- en eventruimtes.

Restauratie

Het afgelopen anderhalf jaar kreeg de site een grondige opknapbeurt. De eeuwenoude burchtmuur, die met stabiliteitsproblemen kampte, werd stevig hersteld. Ook het Mariabeeld en de waterput kregen een zorgvuldige restauratie. Boven op de muur kwam een wandelpad met balustrade, vanwaar je een prachtig uitzicht op de stad hebt.

Bij de restauratie was ook veel aandacht voor de natuur. Waardevolle bomen, zoals een oude paardenkastanje en cederboom, bleven gespaard, en kwetsbare bomen en planten en een historisch stukje grasland werden afgeschermd. Er kwam ook een nieuw wandelpad en een rust- en picknickzone.